Başlık, Atatürk’ün, “demokrasi, fikridir; bir kafa meselesidir, her halde bir mide meselesi değildir” biçimindeki sözünden esinlenmedir.
Kalkınma da turizm de kafa meselesidir, mide meselesi değildir.
Avrupa’da turizm halkın şehir dışına çıkması, gezmesi, tatil yapması için başlamıştır. Almanya’da 1936 sonrasında bile bu amaçla oteller inşa edilmiştir.
Türkiye’de turizm politikasının amacı halkın tatil yapması değil, döviz kazanmak olmuştur.
Nitekim verilere ve demeçlere bakarsanız, Türkiye’de turizm politikasının halen bu yolda kaldığı görülebilir.
TUİK’e göre, halkın %88’i evden uzakta bir hafta tatil masrafını karşılayamıyor. Ulaştırma, lokanta ve konaklama, eğlence harcamalarının yarısını en yüksek gelire sahip %20 gerçekleştiriyor.
Ülkemizde seyahatlerin %57’si yakınları ziyaret amaçlı yapılıyor, gezi ve tatil amaçlı seyahat oranı %35’te kalıyor. Seyahatlerin %62’sinde akraba yanında kalınıyor. Otel ve pansiyonda kalma oranı %22’de kalıyor.
Dahası, TUİK verilerine göre, 2023, 2024 ve 2025 seyahat sayıları, 2010, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019 sayılarının gerisinde kalıyor.
Bu verilere rağmen, turist sayısı ve geliriyle övünme alışkanlığı bugünlerde de sürmektedir. Oysa, Türkiye veya Antalya’da turist sayısı ve gelirinin son 20 yıldaki artışının sonucunu, bilançosunu tartışma zamanıdır aslında.
Mısır, Fas, Tunus, Tayland gibi ülkelerde turizm, yabancılar ve küçük bir yerli kesim içindir. İktisatta da “yoksullaştıran büyüme” kavramı vardır. “Mide meselesi” biraz böyledir.
Kalkınmanın ilk aşaması karın doyurmak, ikinci aşaması gözü doyurmaktır. “Mide meselesi” olarak bakınca, bir tarafta mide, diğer tarafta göz doymuyor.
Müze ve “Alanya otoyolu” konularına değinecektim, olmadı!